نظریه یکی از نظریه پردازان برای اثبات نیکی وشر
شانس چیست؟
شانس همون کار مثبتی هست، که تو در طبیعت انجام دادی و طبیعت به تو، یک کارخوب یا یک انرژیمثبت بدهکاره.
و باید به تو، یک سود بده یا یک انرژی مثبت برسونه.
نظم و شعوری در طبیعت حاکمه که قابل انکار نیست.
هیچ کس، حتی کسی که خدارو قبول نداره، نمیتونه مثلاً: جاذبه زمین رو انکار کنه.
مثلا آب در 100درجه میجوشه؛
این شعور در آتیش وآب طبیعت است
مثلا خورشید راس ساعت میاد و راس ساعت میره. چون شعور داره.
پس قانون، نظم و شعوری در طبیعت حاکمه.
طبیعت شعوری داره که
ظالم و دزد و کلاً آدم بد رو قصاص میکنه و آرامش رو از اونها میگیره.
برای همین هیچ ظالم یا دزد یا آدم بد، هرگز درزندگی آرامش نداره.
پس طبیعت شعور داره و میدونه ظالم کیه
و چطور باید قصاصش کنه
و کسی که کارهای خوب میکنه رو چطور باید بهش پاداش بده.
حالا بدون اینو که در طبیعت 3چیز وجود داره:
یکانسانها دوم حیوانات
سوم_ اشیاء
هر صدمهای به این 3تا بزنی
جزئی از بدهی تو به طبیعت محسوب میشه.
و هر سودی که به این سه تا برسونی،
جزو طلب تو از طبیعت محسوب میشه.
انسانها :
مثلا اگر کسی دل تورو شکوند و به تو آسیب و زخم زبون زد، ناراحت نشو عزیزم؛ اون به طبیعت یک دل شکسته بدهکاره. اون یه بار دلش میشکنه و آسیب میخوره. ضمناً چون یکی از آدمهای طبیعت به تو صدمه زده،
طبیعت، به تو، یک لذّت زیاد بدهکاره
تا این خسارتی که خوردی رو جبران کنه.
و در آینده ای که(خودطبیعت زمانشو تشخیصمیده)یک لذت و یک سود بسیار زیاد بهت میده.
“ان شاءالله هر جا که میری،
یه نفر مثل خودت سر راهت باشه”.
ناراحت نشو، وقتی میگم یکی مثل خودت سر راهت باشه. خب…؟
پس سعی کن در طبیعت کار خیر بکنی.
_ حیوانات
مثلاً: اگر مورچهای رو عمداً بکشی،
اگر عمر اون مورچه 7 روز باشه
تو 7روز از عمرت رو بهطبیعت بدهکاری
هفت روز، زودتر میمیری یا به شکل دیگر بدهیت رو پس میده.
_اشیا
مثلاً: اگر صندلی اتوبوسرو پاره کنی،
به تعداد افرادی که میان میشینن رو صندلی و عذاب میکشن، به طبیعت بدهکاری و طبیعت ازت این سهم رو میگیره و زندگیتو لجن مال میکنه.
وقتی آشغال از ماشینت میندازی بیرون
یا حق دیگران رو در رانندگی میخوری
یا تو سفر آشغال غذاتو، میندازی کنار جاده، به اندازهی هر فردی که میاد اونجا میشینه، و بخاطر آشغالهایی که توریختی عذاب میکشه،به طبیعت بدهکاریو طبیعت مثلاً یه بیماری بهت میده و یکسال تو بیمارستان در حال رنجی.
(هیچ بدهکاری بهطبیعت، نمیتونه خوشبخت و با آرامش زندگی کنه)
کسانی که دزدی میکنن یا دل میشکونن یا به هرشکلی به طبیعت
یعنی
انسانهاحیواناتاشیا
آسیب میزنن،
اونها تا بدهی خودشونو به طبیعت ندن،هرگز به آرامش نمیرسن.
وقتی کسی حق تورو میخوره و تورو میرنجونه،
به آرومی بهش توضیح بده که رفتارش زشت بوده و دیگه ناراحت نشو.
واگذارش کن به طبیعت
چون طبیعت، اونو بیچاره میکنه
ضمناً تو بخاطر خسارتی که خوردی، انرژی زیادی از طبیعت طلب داریکه در آینده بهت میرسه و در حسابت ثبت شده.
نگو کی؟
شاید سالها بعد، طبیعت بهت بده.
فقط بدون پول و طلبت ،در حسابته و مال توست.
ولی طبیعت چون دارای شعوره الان صلاح نمیدونه بهت بده.
پس اعتراض نکن
و صبور باش و منتظر شانس خوب و پاداش از خدا باش، نه بنده خدا. ( نه بنده ی خدا به این توجه کن)
بدون وقتی اتفاق خوبی برات میوفته، حتما کار خوبی در طبیعت انجام دادیپس تا میتونی کار خوب انجام بده
تا اصطلاحا شانست خوب بشه.
یعنی عبادت کن و عمل خیر انجام بده.
لبخندبزن و به مردم نیکی کن وخصوصاً همسرت رو نرنجون؛ به خدا اعتمادداشته باش و نگران هیچی نباش
خدا بهترین قاضی و بهترین وکیله و همه چی توو قدرت اونه نه بنده هاش.
همین